zmiany

Choroba uświadomiła mi, że wyścig szczurów to głupota, niszcząca bezcenny dar jakim jest zdrowie. Przeszłam daleką drogę, dzień po dniu. Wizyty u lekarza, zastrzyki bez znieczulenia tak bolesne, że łzy leciały mi z bólu… i stos badań. Kiedy człowiek odkrywa co jest w życiu najważniejsze, zaczyna inaczej podchodzić do wielu sytuacji. Uczy się kochać siebie i słuchać swojego ciała. Zauważać piękno jakie ma dookoła siebie. Doceniać najdrobniejsze gesty. Czuję w sobie rozwój, radość, wdzięczność i spokój. Pragnę się nimi podzielić ze światem, dotrzeć wszędzie tam, gdzie są potrzebne. Wiem, że każdy ma inną sytuację w życiu i nie zawsze potrafi się ani na chwilę zatrzymać… ale czy aby na pewno? Możliwość odkrycia czegoś, co wydawałoby się oczywiste, ale przez skupienie się na problemach nie zauważamy tego, wydaje się jedną z kuszących dróg, które tylko od nas zależy, czy zbadamy.

Szum wiatru. Szelest liści. Śpiew ptaków. Odgłos wody płynącej w rzece. Cisza nocnego nieba. Krople deszczu szumiące wśród drzew. Ciepło słońca.

Przytulenie. Uśmiech ukochanej osoby. Słowo Kocham.

Powodują, że coraz częściej czuję całkowitą jedność z wszechświatem, uczucie bycia cząstką energii w czymś znacznie większym. Dziękuję za życie. I dziękuję za przeszkody, które nauczyły mnie swoich lekcji. Gdyby nie one – nie byłabym w tym miejscu, w którym jestem teraz.

Dziękuję też wszystkim tym, którzy są ze mną mimo tego, że od ponad roku nie wstawiałam żadnych rysunków. Dziękuję, że mnie odwiedzacie i reagujecie na to, co obecnie wrzucam. Dziękuję, że jesteście.